در عهد امام باقر7 و امام صادق7 تا قبل غیبت صغری عدد کتب شیعه به هزاران میرسید و شیعیان نیز در حفظ این کتب اهتمام داشتند. و این کتب در عهد محمدون ثلاث که به نام اصول اربعمائه یاد میشود موجود بوده است. از آنجایی که سنت و احادیث از منابع مهم اکثر علوم اسلامی است و بدون تردید احادیث ضعیف در این میان وجود داشته و در طرق محمدون ثلاث افراد مجهول نیز میباشند که تاثیر منفی بر اعتبار احادیث میگذارد، لازم است تاثیر ضعف سند در اعتبار روایت محمدون ثلاث (کلینی، صدوق و طوسی) بررسی شود. سوال اصلی اینجاست که با توجه به مقدماتی همچون دقت کلینی و صدوق در نقل حدیث، شهرت و وجود کتب اصول اصحاب ائمه7 نزد کلینی و صدوق، روایت متقدمین از کتب اصول اصحاب ائمه7 آیا نیازی به بررسی وسائط میان راوی و صدوق و کلینی یا دیگر متقدمین که بر این منوال قدم مینهادند وجود دارد یا خیر؟به هنگام بررسی اقوال رجالیون و محدثین شیعه به نوعی دفاع از احادیث و تصحیح آثار علمای شیعه عصر محمدون ثلاث بر میخوریم. از سوی دیگر جایگاه کلینی و صدوق در دیدگاه رجالیون پر رنگ بوده است. یکی از نتایج این نگرش عدم لزوم بررسی رجالی وسائط میان شخصیت هایی چون کلینی و صدوق تا معصوم هست، یعنی سلسله سند حدیث نیازمند تحقیق و بررسی نیست. در این پژوهش از روش کتابخانه ای استفاده شده و سعی در بیان آراء و اقوال نافین این مطلب به طور مستقیم ارائه گردیده است.