دانشجوی دکتری دانشگاه ادیان و مذاهب (گرایش فرقه های تشیع) و جامعه المصطفی العالمیه
چکیده
جایگاه شیخ صدوق; در منابع حدیثی شیعه بر همه آشکار است؛ به گونهای که آثار او در زمره با اهمیتترین کتب شیعی به حساب میآید. و روایاتی را که ایشان از میان اصول و سایر کتب از طریق مشایخ خود گرد آورده، طی قرون متمادی به عنوان یکی از منابع اصلی و مورد اعتماد شیعه در موضوعات مختلف به شمار میآید.
از طرفی موضوع غیبت حضرت ولی عصر(عج) از زمان غیبت صغری تا کنون، یکی از موضوعات جنجالی در میان امامیه و سایر فرق شیعه بوده و همواره از سوی دیگران در این زمینه شبهاتی القاء میشده است.
کتاب کمال الدین و تمام النعمه ایشان یکی از مهمترین کتابهای او در زمینه امامت و مهدویت است که جزء کهنترین و معتبرترین آثار این حوزه به حساب میآید. شیخ صدوق در این اثر تلاش کرده است تا مهمترین سر فصلهای اندیشه مهدویت و غیبت را با استفاده از ادله نقلی و عقلی اثبات کند و به مقابله با شبهات عصرخود پیرامون امام دوازدهم(عج) بپردازد.
مقاله پیش رو در دو بخش تنظیم شده است که با استفاده از روش توصیفی ـ تحلیلی در صدد است تا در بخش اول به معرفی شخصیت شیخ صدوق، چگونگی ولادت، دیدگاه علمای عامه و خاصه در مورد شخصیت ایشان. در بخش دوم، به انگیزه مؤلف از تالیف این کتاب، معرفی اجزاء کتاب و نگرش گذرا بر مهمترین محتویات اصلی کتاب، پرداخته است. و در آخر روش کاری شیخ صدوق در جمعآوری این کتاب، وجه تسمیه کتاب به کمال الدین و تمام النعمه و نتیجه گیری خواهد بود.