یکی از مباحث مهم در علم رجال بحث توثیق (تأیید) روات حدیث از طرف اهل خبره میباشد؛ که این توثیقات بدو نوع انجام میشود. توثیق عام و توثیق خاص، مراد از توثیق خاص آن است که اول: نص بر توثیق باشد نه مدح و ترحم. دوم بیان کننده چنین توثیقی یکی از اعلام متقدم در علم رجال و درایه باشد؛ اما در توثیقات عام، راههای وجود دارد که راویان را به صورت عام و در عناوینی کلّی، مثل اصحاب اجماع، به عنوان ثقه معرفی میکند. عنوان اصحاب اجماع، برگروهی ویژه از راویان احادیث اطلاق میشود که در سدههای دوم و سوم هجری قمری که از بزرگان پرورش یافتهای مکتب امام باقر، امام صادق، امام کاظم و امامرضا (علیهم السلام) به شمار میروند، بر مقام علمی و فقاهتشان اجماع و اذعان شده است. روش تحقیق کتاب خانهای تحلیلی و توصفی بود. در این تحقیق ثابت گردیده که توثیقات عام خود دلیل مستقل در مقابل ادله دیگر نیست؛ بلکه بعنوان یک مؤید و تقویت کننده ادله دیگر است.