دانشجوی دکترای تخصصی دانشگاه ادیان و مذاهب (گرایش: فرقههای تشیع).
چکیده
آنچه در این تحقیق مورد کنکاش و بررسی قرار میگیرد، دیدگاه بزرگانی از علمای اهل سنت و شیعه در زمینه اهمیت و جایگاه علم حدیث است؛ چون حدیث در اندیشه اسلامی جایگاه و قدر و منزلت بزرگی برای انتقال ارزشهای دینی دارد؛ به این جهت که اگر حدیث را از هر یک از علوم اسلامی بگیریم دیگر چیزی برای آن علم باقی نخواهد ماند.
اهل سنت علم حدیث را ریشه تمام علومی اسلامی و شریف ترین علوم دینی و آن را بعد از قرآن کریم، مهم ترین علوم دینی دانسته و فرا گرفتن علم حدیث را در کنار علم فقه لازم و واجب میدانند؛ چون که استنباط احکام را بدون علم حدیث، نا ممکن و آن دو را مکمل همدیگر دانسته به گونهای که هیچ کدام از یکدیگر بی نیاز نیستند.
شیعه هم برای علم حدیث ارزش و جایگاه ویژهای قائل است؛ به گونهای که آن را شارح و مفسر قرآن کریم و رکن و منبع دوم از چهار منبع ادله استنباط احکام و همچنین یک منبع ارشادی برای مجموعه دستورات اسلامی (عقاید، احکام، اخلاق) میداند.
همچنین علمای شیعه در آثارشان، علم حدیث را معتبرترین علوم حقیقی و ارجمندترین علوم دینی میدانند به طوری که اهداف کتاب خداوند و احکام علمی و عملی آن به وسیله علم حدیث شناخته میشود.
اهتمام علم حدیث نزد شیعه آنچنان است که سایر علوم اسلامی اعم از علم تفسیر، فقه و... به آن وابسته بوده و از آن گرفته میشود. و علم حدیث مورد نیاز مجتهد در استنباط احکام شرعی میباشد.