نقد و بررسی حدیث امان

بررسی حدیث و نقد آن موجب می شود که محقق به واقعیت دست یابد و نتیجه حق برداشت. و بررسی حدیث در این احادیث مجموله کار مهم و ارزشمند است و بعد از تحقیق انسان به مطلوب دست می یابد از آن احایث یک حدیث (امان) می باشد فضل و مقامی که برای صحابه در این حدیث آمده است که یعنی امان دهنده و محافظ دین و به ستارگان آسمان تشبیه کرده در حالی که حقیقتا این مقام حق اهل بیت (ع) و ائمه معصومین (علیهم السلام) است و با تواتر برای مقام و منزلت اهل بیت (ع) أحادیث از رسول اکرم (ص) زیاد آمده است. «اهلبیتی کاالنجوم» از رسول الله (ص) با تواتر رسیده است بلکه اگر حدیث امان هم قبول کنیم باز هم مراد اهل بیت (ع) هستند چونکه افراد اکملی در بین اصحاب اهل بیت رسول الله ع هستند در این زمینه از رسول الله سوال شده که (من اصحابک) قال (اهلبیتی) اهل بیت مثل ستارگان هادیان مردم هستند و حامل علم و راسخون فى العلم هستند طبق ارشاد الهی «فاسئلوا اهل الذکر ان کنتم لا تعلمون» که همان اهل بیت (ع) بعد از رسول الله(ص) . حدیث امان، مجمول می باشد اینکه از ابو موسی اشعری نقل کرده آن شخصی بود که با امیر المومنین علیه السلام در موارد گوناگون خیانت کرده و بغض داشته. به عنوان مثال در مسئله جنگ جمل که مردم را در مخالفت با آنحضرت تشویق می کرد و یا در جنگ صفین که از طرف آن حضرت این شخص برای تحکیم مقرر شد و خیانت کرد و نیز در موارد گوناگون بلکه در روایات برای ایشان لعن آمده است. وقتی ناقل این حدیث شخصی مانند ابو موسی اشعری باشد چه طور می شود که آدم منصف و محقق اطمینان کند این حدیث بعد از بررسی رد شده است و حقیقت ثابت شده است یعنی حدیث اولا قبول نیست اگر قبول هم کنیم باز هم منظور اهل بیت (ع) هستند و محافظ دین مبین اسلام اهل بیت و ائمه معصومین (ع) هستند.
حدیث امان از منابع خاصه و عامه نقل شده است و بعد از پرسی آن رد سندی و متنی هم شده است و مفهوم، اصحاب که در منابع اهل سنت آمده است که اصلا درست نیست بلکه خلاف کتاب می باشد اینکه اصحاب همه عدول باشد و جرح اصحاب جایز نیست در حالی که عقل سلیم قبول نمی کند و اصحابی بودند که به رسول الله (ص) آزار رسانده بودند و به حضرت خیانت کرده بودند و در آخر عمر آن حضرت که رسول الله(ص) قلم و کاغذ خواست تا وصبت بنویسد عده ای از صحابه جرأت کردند که به رسول الله (ص) نسبت هذیان داده و این واقعیت در تاریخ فراوان وجود دارد پس چگونه جرح صحابه جایز نیست در حالی که در بعضی مواقع خود رسول گرامی(ص) هم آنها را تنبیه کرده و به یک دیگر تذکر می دادند خلاصه همه عدول دانستن اصحاب را خلاف قرآن و سنت رسول الله(ص) دانسته اند.